Waarom heb ik dit eigenlijk nooit eerder gedaan? Dat vroeg ik me de laatste tijd een paar keer af toen ik op avontuur ging naar een internationaal improvisatie festival om daar te spelen. Ik ben dol op impro en heb in Nederland zo ongeveer alles wel eens gezien en gedaan, maar waarom heb ik niet eerder over de grens gekeken? Het is namelijk enorm leuk en verrijkend. Speciaal voor iedereen die ook wel eens overweegt om eens een impro-trip naar het buitenland te maken hier zeven duwtjes in de rug om het vooral eens echt te gaan doen.
De kracht van monologen
Ik ben een grote fan van monologen, vooral bij de opstart van een voorstelling. In mijn eigen gezelschap RIOT gebruiken we heel vaak monologen om scènes of verhaallijnen op te zetten. Maar jammer genoeg zie ik monologen minder vaak dan ik zou willen. In deze post leg ik graag uit waarom de monoloog mij zo dierbaar is.
De voorstelling, het jurylid & de meetlat
De voorstelling is afgelopen, loopt het podium af. En nog voor je in de coulissen bent verdwenen, begint het. Dit had beter gekund. Dat ook. Hét had beter gekund. Jíj had beter gekund. Zonde, want het was helemaal niet slecht. Waar komt dat gevoel dan vandaan? Ik heb wel een idee…
[Lees meer…]
Na de show
Je kent dat wel. Je hebt een voorstelling gespeeld en het ging geweldig, je loopt dus naar het publiek, klaar voor de complimenten, die, samen met het bier, in overvloed komen. Wat is het leven toch goed.
Je kent dat wel. De voorstelling liep voor geen meter. Achteraf zit je met je medespelers in de kleedkamer nog snel te analyseren wat er allemaal misging. Je gaat met lood in de schoenen naar de foyer. Nu moet je je publiek onder ogen komen. Wat ga je doen?
Improvisatie toen en nu
Een tijd geleden was ik als toeschouwer aanwezig bij het Nederlands Theatersport Toernooi (NTT) om te kijken hoe de nieuwe generatie theatersporters het er vanaf brengt. Een deja vu-gevoel overviel me toen ik door de krioelende theatersporters heen probeerde te manoeuvreren naar de bar voor een kop koffie. Allemaal enthousiaste, spontane spelers die door middel van yells en andere opwarmingsoefeningen zichzelf klaarstoomden voor de eerste ronde. Ondertussen zoekend op de plattegrond waar ze straks zouden gaan spelen. Met Moeders Mooiste deden we in 1992 mee met het NSK in Maastricht. Het zelfde gevoel weer.
- 1
- 2
- 3
- …
- 37
- Volgende pagina »